Iedereen was dan ook vroeg op zodat we stipt om 9 uur konden vertrekken aan het supporterslokaal. De fan van de maand november had zelfs zijn bed nog niet gezien die nacht, hij bewees zo nogmaals zijn titel van fan van de maand verdiend te hebben. Na het verdelen van de Palm over de frigoboxen in de twee auto’s waren we dan ook vertrekkensklaar. Eenmaal aangekomen in Gent werd ons nogmaals duidelijk waarom we het allemaal doen: de samengetroepte mensen rond de rennersbussen, de geur van ingeoliede rennersbenen, de stand van de Lotto, verbroedering met andere supportersclubs en uiteraard de benaderbaarheid van onze helden. Op weg naar de ploegenvoorstelling herkende Stefan ons meteen maar hij was nog te verbaasd over het bestaan van zijn Belgische fanclub om meteen te reageren. Toen hij van de ploegenvoorstelling terugreed naar de bus maakte hij graag tijd voor een foto met zijn talrijk opgekomen en kleurrijk uitgedoste fans. Onze fotograaf was, net als wijzelf, zo overmand door emoties dat een vaste onmogelijk werd. Wij zien de wazige foto dan ook niet als een gebrek maar eerder als de sublimatie van onze passie voor Stefan Küng. Op weg terug naar de auto zorgde onze penningmeester en verantwoordelijke lokale verankering voor een voorlopig hoogtepunt in de bekendheid van onze vereniging door een interview te geven voor het VTM-nieuws. Alex Yu was hiervan zo onder de indruk dat hij prompt frontaal tegen een verkeersbord liep. En dan kon onze koers in de koers beginnen: tijdig de volgende tussenstops halen om de renners te zien passeren. Eerste stop: de legendarische Haaghoek. Aangekomen op de Haaghoek besloten we de innerlijke mens te versterken met een koffiekoek en Palm. En het was nodig ook: de wind waaide ongenadig hard en koud in deze prachtige open vlakte. Gelukkig konden we ons warmen aan het spektakel dat zich voor onze ogen voltrok: Stefan passeerde een eerste maal veilig vooraan in het peloton. Na een uurtje wachten, en een intermezzo van het vrouwenpeloton, waren de dwangarbeiders van de weg daar opnieuw. Küng zat deze keer wat meer in de buik van het peloton maar toch zagen we weer spektakel met een fietswissel van Pieter Van Speybroeck vlak voor onze neus. De groene vlag was nog niet gepasseerd of we moesten er al stevig de pas in zetten om tijdig aan de auto te raken en zo onze laatste stop: de Bosberg te bereiken. In de auto kwamen we nog even in extase toen we te horen kregen dat Küng was meegeglipt in de ontsnapping. Spijtig genoeg werd de vlucht gefnuikt door consignes uit de volgwagen. Na een drukke rit waren we nog ruim op tijd, we konden nog even meegenieten van de satelliettelevisie door de ruit van de camper die naast ons geparkeerd stond. Wanneer we de renners op de Muur zagen bovenklauteren op het scherm, besloten we dat het tijd werd om langs de kant van de weg te gaan staan. De renners kwamen in een razende vaart boven onder aanvoering van een indrukwekkende Oliver Naesen. Küng kwam eenzaam tussen 2 groepen over de top.
De afloop van de koers konden we verder volgen bij de buren van de camper. Het koersverloop stelde ons in eerste instantie een beetje teleur. Maar het nieuws dat Stefan met een knappe 22ste plaats als eerste BMC-renner over de streep kwam bracht ons al snel terug in vervoering. De rit naar huis werd uiteraard afgesloten met een Palm in ons supporterscafé De Vier Gekroonden. Bij dat glaasje Palm, kaartten we nog even na over de wedstrijd en het verloop van onze uitstap. Maar we droomden ook al verder van de komende wedstrijden van Stefan, misschien krijgt hij wel zijn kans in Dwars door Vlaanderen of Gent-Wevelgem. Wij hopen alvast van wel en geloven er rotsvast in dat hij die kans met beide handen zal grijpen. Aan het einde van dit verslag wil ik toch graag nog enkele mensen bedanken: -Mijn vice-voorzitter en PR-verantwoordelijke voor het plannen van onze route van de uitstap en het onderhouden van onze social media gedurende de hele dag. -Herman Vijt als chauffeur en baken van wielerkennis en toeristische wijsheden rijdt hij ons niet de hele dag rond maar overlaadt hij ons ook met goede raad en kennis. -Bram Verleyen als chauffeur die er niet voor terugdeinst de boel op te vrolijken met flauwe mopjes. Hoogachtend Uw voorzitter Roel De Corte
0 Comments
Leave a Reply. |
Archieven
February 2019
Categorieën
|