Een dag eerder draaiden we al warm langs de N41 ter hoogte van het kruispunt met de Hammestraat. Een passage zo dicht bij de Vier Gekroonden konden we niet laten liggen. Het was ook een goede gelegenheid om Stefan te zien voor de fans die zich op donderdag niet vrij konden maken. De spandoeken wapperden langs de weg en onze stemmen schalden over het asfalt maar het mocht niet baten: Stefan reed langs de ploegauto om zijn fiets te laten repareren waardoor hij ons niet gezien had. De uitstap naar Blankenberge vertrok in opperbeste stemming aangezien we deze keer niet moesten wachten op laatkomers. Eens aangekomen in de jonkvrouw der Belgische badsteden werden we door de First Lady probleemloos naar de startplaats geleid. Na deze stevige wandeling hadden we al even nood aan een rustpauze, nieuw op deze uitstap was immers dat de gemiddelde leeftijd van onze tienkoppige delegatie de dertig ruimschoots overschreed. Na een koffie konden we er weer tegenaan en kochten we alvast wat merchandising van Groupama-FDJ ter voorbereiding van het volgende seizoen. De bussen druppelden één voor één binnen op de Markt van Blankenberge maar het gebrek aan toprenners in deze BinckBank Tour zorgde ervoor dat de meeste aanwezigen zich verzamelden rond de bussen van BMC en Quick Step Floors. Het was dus drummen geblazen. De menigte rondom ons trok dan ook grote ogen toen onze boomlange held dolenthousiast de bus uit kwam om ons te begroeten. Hij gaf ons een stevige handdruk en liet ons wat dichter bij de bus komen om een prachtige foto te nemen. We kennen hem nog maar even maar toch voelde dit al een beetje als thuiskomen in de familie. (Lees verder onder de foto's) We keerden terug naar de auto’s om de rit naar stop 2 aan te vatten: café Petit Paris in Diksmuide, een gezellig sportcafé waar we ook vorig jaar onze lunch verorberden. Na een gezellige lunch stelden we ons langs de weg met drie spandoeken en twee vlaggen. Het bleef daar verdacht rustig. De renners konden volgens ons schema elk moment passeren maar wij hadden nog geen seingever of sponsorwagen gezien. Na even dubbelchecken bleek dat onze vice-voorzitter zich vergist had en de wedstrijd dit jaar niet langs Petit Paris reden, wat we achteraf toch eerder zien als een gemiste kans voor de parcoursbouwer in plaats van een flater van het bestuur van de King Kung Freunde. Dit kon de pret evenwel niet drukken en met de nodige ludieke opmerkingen kropen we opnieuw in de wagen. (DRUK OP MEER LEZEN OM VERDER TE GAAN) In Ardooie zorgde een goede voorbereiding er alweer voor dat we vlekkeloos een parkeerplek vonden in de drukke dorpskern. Na enkele minuten stappen langs pittoreske cafés en obscure eetkramen kwamen we aan op exact dezelfde plaats als een jaar eerder: op 300 meter van de eindstreep recht in het zicht van de eerste vaste camera klaar om drie rondes op rij nationale tv te halen terwijl we onze held aanmoedigen. In afwachting van de eerste passage was Lieve VR alvast even in de war door een wielertoerist die schijnbaar een tenue van de nationale ploeg van Ecuador droeg. Ook werden we meermaals in het Duits of Engels aangesproken door mensen die uit onze prachtige shirts meenden te kunnen afleiden dat we Zwitsers waren. De eerste passage was een groot succes. Het peloton reed voorbij aan stevige snelheid maar Stefan vond nog even de tijd om zijn fans te groeten. Iedereen was dolenthousiast enkel Lutgarde VDE had hem over het hoofd gezien. Bij de tweede passage scheurden de renners voorbij en nog geen minuut later kregen we telefoon van onze vice-voorzitter die thuis moest studeren: de spandoeken hingen niet in beeld. Dat overkwam ons geen tweede keer en als u de laatste kilometer herbekijkt op Sporza ziet u ons dan ook vol in beeld terwijl Jasper Stuyven naar de overwinning snelde. Toch blijven we na de BinckBank Tour met een wrang gevoel zitten. Stefan verloor zijn leiderstrui omdat zijn ploeg onvoldoende voor hem wilde werken in de rit waar Mohoric de trui greep. Verderop in de ronde moest Kung volgens ons te veel zelf opknappen in Nederlands Limburg waardoor hij uiteindelijk de slag miste en in al zijn gretigheid tegen de grond ging. Hij trok het zich niet aan en offerde zich in de slotrit alweer op voor Van Avermaet. Wij kijken er alvast naar uit als hij volgend jaar zijn eigen kans mag gaan bij zijn nieuwe ploeg: Groupama-FDJ. Met vriendelijke groet Uw voorzitter Roel De Corte
0 Comments
Leave a Reply. |
Archieven
February 2019
Categorieën
|