Een dag eerder draaiden we al warm langs de N41 ter hoogte van het kruispunt met de Hammestraat. Een passage zo dicht bij de Vier Gekroonden konden we niet laten liggen. Het was ook een goede gelegenheid om Stefan te zien voor de fans die zich op donderdag niet vrij konden maken. De spandoeken wapperden langs de weg en onze stemmen schalden over het asfalt maar het mocht niet baten: Stefan reed langs de ploegauto om zijn fiets te laten repareren waardoor hij ons niet gezien had. De uitstap naar Blankenberge vertrok in opperbeste stemming aangezien we deze keer niet moesten wachten op laatkomers. Eens aangekomen in de jonkvrouw der Belgische badsteden werden we door de First Lady probleemloos naar de startplaats geleid. Na deze stevige wandeling hadden we al even nood aan een rustpauze, nieuw op deze uitstap was immers dat de gemiddelde leeftijd van onze tienkoppige delegatie de dertig ruimschoots overschreed. Na een koffie konden we er weer tegenaan en kochten we alvast wat merchandising van Groupama-FDJ ter voorbereiding van het volgende seizoen. De bussen druppelden één voor één binnen op de Markt van Blankenberge maar het gebrek aan toprenners in deze BinckBank Tour zorgde ervoor dat de meeste aanwezigen zich verzamelden rond de bussen van BMC en Quick Step Floors. Het was dus drummen geblazen. De menigte rondom ons trok dan ook grote ogen toen onze boomlange held dolenthousiast de bus uit kwam om ons te begroeten. Hij gaf ons een stevige handdruk en liet ons wat dichter bij de bus komen om een prachtige foto te nemen. We kennen hem nog maar even maar toch voelde dit al een beetje als thuiskomen in de familie. (Lees verder onder de foto's) We keerden terug naar de auto’s om de rit naar stop 2 aan te vatten: café Petit Paris in Diksmuide, een gezellig sportcafé waar we ook vorig jaar onze lunch verorberden. Na een gezellige lunch stelden we ons langs de weg met drie spandoeken en twee vlaggen. Het bleef daar verdacht rustig. De renners konden volgens ons schema elk moment passeren maar wij hadden nog geen seingever of sponsorwagen gezien. Na even dubbelchecken bleek dat onze vice-voorzitter zich vergist had en de wedstrijd dit jaar niet langs Petit Paris reden, wat we achteraf toch eerder zien als een gemiste kans voor de parcoursbouwer in plaats van een flater van het bestuur van de King Kung Freunde. Dit kon de pret evenwel niet drukken en met de nodige ludieke opmerkingen kropen we opnieuw in de wagen.
(DRUK OP MEER LEZEN OM VERDER TE GAAN)
0 Comments
|
Archieven
February 2019
Categorieën
|